Η γιόγκα και η πεζοπορία έχουν ένα μεγάλο κοινό: την αγάπη για τη φύση! Τι άλλο όμως μπορεί να συνδέει αυτές τις δύο δραστηριότητες;

Ας δούμε λίγο καλύτερα τις «ομορφιές» της πεζοπορίας αλλά και της yoga, για να καταλάβουμε πόσο το ένα αλληλοσυμπληρώνει το άλλο και φυσικά πόσο συμβατά μπορούν να είναι μεταξύ τους.

Ο πεζοπόρος ξεκινάει με μία λαχτάρα, ταυτόχρονα με και λίγη περιέργεια, αλλά κατά βάση σεβασμό για τη φύση. Ακολουθεί το μονοπάτι και πραγματικά «ρουφάει» όποια εμπειρία του αποκαλύπτει! Παρατηρεί κάθε μικρή λεπτομέρεια, προσαρμόζεται αρμονικά και μαθαίνει να κινείται στη φύση βλέποντας όλα εκείνα τα στοιχεία που την περικλείουν. Απολαμβάνει τα χρώματα της εκάστοτε εποχής, την μαγευτική χλωρίδα και πανίδα ακόμη που μπορεί να συναντήσει ζώντας τη στιγμή στο έπακρον!

Κινείται πρώτα πιο αργά, βρίσκει ρυθμό, ακούει την αναπνοή του, πεζοπορεί. Μπορεί να λαχανιάσει κάποια στιγμή, ελαττώνει ρυθμό ή κάνει μικρό διάλλειμα μέχρι να βρει και πάλι την αναπνοή του και να ξεκινήσει μετά από λίγο αναζητώντας το ρυθμό που θα του επιτρέψει να συνεχίσει ευχάριστα την πεζοπορία του.

Καθώς λοιπόν ανοίγεται στο μονοπάτι του και πεζοπορεί για ώρες, το σώμα του θρέφεται με φρέσκο οξυγόνο και η ψυχή του με πλούσιες αισθήσεις που εντείνονται. Ο νους συγκεντρώνεται στο παρόν και το μυαλό καθαρίζει από περίσσιες σκέψεις. Με απλά λόγια, η πεζοπορία λειτουργεί τελικά ως ένα είδος βαθύ διαλογισμού, καθώς οι συνθήκες επιβάλλουν συγκέντρωση, είτε το μονοπάτι είναι απόλυτα βατό είτε απαιτητικό.

Πώς όμως η γιόγκα συνδέεται με την πεζοπορία;

Με μία μόνο πρόταση θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η yoga είναι η παρατήρηση της αναπνοής. Η σανσκριτική λέξη Yuj μεταφράζεται ως η ένωση, όπου περιφραστικά αναφέρεται στην ένωση του σώματος με το μυαλό. Η yoga λοιπόν, που δεν αφορά συγκεκριμένες θρησκείες, φυλή και φύλο, μελετά το σώμα και το μυαλό μέσα από την ίδια τη λειτουργία της αναπνοής. Όταν δε η αναπνοή αυτή πραγματοποιείται στη φύση, τότε τα οφέλη είναι διπλά, καθώς η παρατήρηση του σώματος και του μυαλού συμβαίνουν στις πιο ιδανικές συνθήκες. Το καθαρό οξυγόνο, τα χρώματα της φύσης, οι ήχοι των ζώων και το δροσερό αεράκι κάνουν την εμπειρία της πρακτικής της γιόγκα στο δάσος καλύτερη και πιο αναζωογονητική.

Δεν είναι τυχαίο που οι θέσεις, οι άσανας όπως ονομάζονται, έχουν δανειστεί τα ονόματά τους από τα στοιχεία της φύσης και του ζωικού βασιλείου. Ίσως και ως ένδειξη σεβασμού προς το περιβάλλον, αλλά σίγουρα και σε σχέση με το γεγονός ότι η φύση και τα ζώα έχουν να μας διδάξουν πολλά για τον εαυτό μας, το σώμα μας και τον εσωτερικό μας κόσμο.

Οι θέσεις λοιπόν αυτές, θα έλεγε κάποιος ότι φαντάζουν άβολες και δύσκολες, κι αυτό επειδή κόβεται η αναπνοή μας, λαχανιάζουμε, «κλεινόμαστε». Όμως, όπως ο πεζοπόρος θα ξεκινήσει πιο αργά και με περισσότερο ίσως κόπο στο μονοπάτι του και θα εντείνει την προσπάθεια του αργότερα, όταν η αναπνοή του θα είναι άνετη και θα έχει βρει το ρυθμό του, έτσι και ο γιόγκι θα ξεκινήσει απλά και θα προχωρήσει πιο βαθιά, όταν η αναπνοή του το επιτρέψει. Είναι λοιπόν και αυτό μια άσκηση και σίγουρα η εξάσκηση της αναπνοής.

Ποια είναι τα οφέλη της γιόγκα για τον πεζοπόρο;

Σε σωματικό επίπεδο σίγουρα η yoga βοηθάει στη διάταση των μυϊκών ομάδων και των συνδέσμων και άρα αποσυμφορίζει τις εντάσεις σε σημεία που καταπονούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας. Επίσης, δυναμώνει γενικά όλες τις μυϊκές ομάδες του σώματος και εντείνει την αντοχή, καθώς ο ασκούμενος μαθαίνει να διαχειρίζεται την αναπνοή του για να κάνει οικονομία ενέργειας και άρα να τη διοχετεύσει εκεί που πρέπει. Εάν ο πεζοπόρος διακόψει την πορεία του, κάνει yoga και συνεχίσει στο μονοπάτι μετά την πρακτική του, θα νιώθει πιο ανάλαφρος και χαλαρός έχοντας και περισσότερη ενέργεια να απολαύσει την υπόλοιπη διαδρομή.

Αλλά και σε πνευματικό και ψυχικό επίπεδο, όσοι έχουν δοκιμάσει να κάνουν γιόγκα κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας, νιώθουν ότι συνδέονται πιο βαθιά με το περιβάλλον και τα στοιχεία του, καθώς και μία αίσθηση απόλυτης «γείωσης» από την επαφή του σώματος με τη γη. Οι αισθήσεις γίνονται πιο έντονες προκαλώντας την έκκριση σεροτονίνης στον οργανισμό, που με τη σειρά της προκαλεί ευφορία και το γενικότερο αίσθημα της ευεξίας. Για λίγο το μυαλό αφήνει πίσω τη φασαρία του νου και απολαμβάνει τα απλά πράγματα.

Ευεργετούμε λοιπόν το σώμα μας δίνοντάς του συνειδητά καθαρό οξυγόνο και απελευθερώνουμε τοξίνες και εντάσεις. Αλλάζουμε παραστάσεις και ταυτόχρονα εξασκούμε την ισορροπία μας, σωματική και ψυχική.

Κλείνοντας το άρθρο μας, και επειδή αναφερθήκαμε για μία ακόμη φορά σε δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στη φύση, να θυμίσουμε και πάλι ότι ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ!

Happy Hiking & Υoga-ing!